Esta semana hemos empezado con una actividad muy interesante.
La Semana de las Letras Galegas aún queda muy lejos, pero las niñas y los niños de 4º ya hemos empezado a preparar la fiesta.
Hemos escogido un poema de Manuel María, el autor homenajeado este año, hemos escogido una canción que preparé con la App Make your Song y vamos a convertir un poema sobre el Río Miño en canción.
Si somos capaces de tenerla terminada para la semana del 9 de mayo, la podremos enseñar a todo el colegio para cantarla en la fiesta colegial de "Letras Galegas".
Os dejo la canción y el poema.
|
Biografía
do Miño
|
|
|
O
deus Minius, nas orixes do tempo,
percurreu,
con teimuda paixón,
o
lugar máis fermoso do universo:
non
atopou nada comparado con Galiza.
Despois
de contemplala longamente
namorouse
dela para sempre.
Con
desexo total de posuila
físoxe
poderoso lóstrego
E
caeu sobor da terra, feríndoa co seu divino lume.
A
terra recibiuno, humilde e conmovida.
Abriulle
os brazos e o corazón.
A
terra ofrendoulle ao apasionado río
E
fundíronse nunha aperta perfecta,.
O
lóstrego volveuse auga cantora,
materia
de orballos e de bágoas.
E
o río deulle á terra xenerosa
a
súa forza de deus omnipotente...
|
Existe
un Miño poderoso e terrestre.
Mais
a intuición e o sentimento
estannos
a dicir moi claramente que
o
Camiño de Santiago
é
o Miño celeste: un río de luz
polo
que, un día, habemos de navegar,
Nós,
tan humildes, somos ríos pequenos
que
bicamos a terra con amor
Ríos
sen gloria que lle damos ao Miño
o
noso amor sinxelo: luz e auga.
Damos
todo boamente como dá
o
paxaro ao vento, a súa canción.
Somentes
somos grandes ríos
cando
nos unimos ao Miño.
Somos
a sombra dunha sombra
cunha
lembranza de árbores
Non
somos case nada. Nin somos ríos.
¡A
nosa almiña de pequenos ríos
fai
o poder caudal do Grande Río!.
|
Ningún comentario:
Publicar un comentario